Przez chwilę patrzyli na siebie w milczeniu. Potem wyciągnął ku niej ręce. - Chodźmy do ogrodu. Tutaj może nam ktoś przeszkadzać. Wziął ją za rękę, a Letycja myślała, że cud, na który czekała, właśnie się ziści, i płomyk nadziei tlący sięw jej sercu już nigdy nie zgaśnie. Wyszli w milczeniu oszklonymi drzwiami,a Letycja wiedziała, że prowadził ją w kierunku "ogrodu ziół", gdzie siedzieli poprzedniej nocy .
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Barbara Cartland ; przełożył Maciej Kowalczuk.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Safina nagle przebiegła przez pokój i przytuliła się do niego ze wszystkich sił. - Nikt cię nigdy nie zabierze - powiedział. - Należysz do mnie, Safino, i macocha nie może cię już nigdy więcej skrzywdzić. - Ona... jest... zła... rzuciła... na mnie... klątwę. W świetle świec książę zobaczył prawdziwy lęk w jej oczach i łzy płynące ciurkiem po policzku. - Ratuj mnie... ratuj... mnie - szepnęła rozgorączkowana. Przez chwilę tylko patrzył na nią, nigdy jeszcze nie wydawała mu się taka piękna......
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Barbara Cartland ; przełożył Tomasz Kłoda.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Kiedy siostry Maria i Elizabeth, przybyły z Irlandii do Londynu uznano je za najpiękniejsze spośród wszystkich współczesnych im kobiet. Były jednak tak biedne, że przez pewien czas posiadały we dwie tylko jedną suknię. Elizabeth, młodsza z sióstr, wyszła za mąż za szóstego księcia Hamiltona. Ślub odbył się o wpół do pierwszej w nocy w kaplicy Mayfair. Elizabeth urodziła dwóch synów i obaj zostali księciami Hamilton, a gdy jej mąż zmarł poślubiła markiza Lorne, który został księciem Argyll. Starsza, Maria, wyszła za mąż za szóstego hrabiego Coventry. Była tak piękna, że tłum pospólstwa oblegał ją, ilekroć przechodziła przez Hyde Park. Dlatego też król zażądał, aby miała eskortę złożoną z czternastu żołnierzy. Maria miała pięcioro dzieci. Zmarła w wieku dwudziestu siedmiu lat, wskutek zatrucia kosmetykami, zawierającymi biel ołowianą. Fascynująca mała madame Vestris słynęła ze swych licznych romansów, a jej wspaniałe nogi i dźwięczny śmiech porównywano do blasku słońca.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Barbara Cartland ; przełożyła Anna Minczewska-Przeczek.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
(...) W siedemnastym i osiemnastym wieku uważano zaręczyny za ceremonię równie wiążącą jak ślub. Nieprawdopodobieństwem było, aby szanujący się dżentelmen ośmielił się je zerwać, jakkolwiek takie przypadki się zdarzały. Zazwyczaj wtedy jednak w obronie honoru skrzywdzonej damy stawał ktoś z rodziny: ojciec lub brat - i sprawę rozstrzygano na drodze pojedynku. Zaręczyny polegały zazwyczaj na wymianie pierścionków, po której następował oficjalny pocałunek i podanie sobie rąk, co następowało w obecności specjalnie zaproszonych świadków. We Francji ceremonia zaręczyn nie mogła odbyć się bez księdza, natomiast w kręgach angielskiej arystokracji przyjęło się, że wiadomość o zaręczynach ogłaszano w gazecie: początkowo w "London Gazette", a później w "The Times" i "The Morning Post". Wśród starożytnych Żydów traktowano zrękowiny na równi ze ślubem. Niektóre narody europejskie do dziś traktują bardzo poważnie ceremonię oficjalnych zaręczyn. Narzeczeństwa były jednak czasami zrywane, co zazwyczaj polegało na ucieczce przed niechcianym małżeństwem. Sam Wilhelm Zdobywca zakochał się niegdyś w Matyldzie, młodej kobiecie, która została już przyrzeczona komu innemu. Pomimo jego gwałtownego charakteru i ona zapałała do niego uczuciem i została pierwszą koronowaną królową Anglii. (...)
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Barbara Cartland ; przełożyła Elżbieta Bojarska-Olejnik.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Na sofie przy kominku siedziała kobieta a przy niej młody mężczyzna, jasnowłosy i raczej przystojny. W pierwszej chwili Nolita nawet go nie zauważyła. Wpatrywał się w kobietę, spodziewał się kogoś zupełnie innego.Ponieważ markiza była wdową i matką ojca Bettiny, Nolita sądziła że jest stara, tymczasem na pierwszy rzut oka wyglądała na niewiele starszą od ciotki Katherine. Dopiero z bliska okazało się, że iluzja młodości zawdzięcza kosmetykom.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Barbara Cartland ; przełożyła Jolanta Januć.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Schylił głowę i zaczął ją całować. Angelina znów czuła się wniebowzięta i zapomniała o całym świecie. To za tą chwilą właśnie tęskniła przez całą noc i cały dzień, ale podświadomie bała się, że drugi pocałunek nie będzie już tak cudowny, jak tamten w parku St. Jamesa. W rzeczywistości jednak nie tylko był równie piękny, ale wzbudził w niej ogromne pragnienie, którego ani nie znała do tej pory, ani nie potrafiła nazwać. A przyjemność, jaką odczuwała, stawała się coraz większa.
Najwyraźniej książę zdążył wcześniej uprzedzić woźnicę, by nie wiózł ich do domu zbyt szybko, bo gdy Angelina nieco ochłonęła, zauważyła, że wkoło panuje zupełna ciemność. Zamiast głównymi ulicami, jechali okrężną drogą przez Hyde Park.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Barbara Cartland ; przełożyła Małgorzata Dors.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
